Hjálmtýr V Heiðdal

Meðal þeirra sem hafa brugðist við samþykkt Reykjavíkurborgar um sniðgöngu gagnvart Ísrael er Yair Lapid fyrrverandi fjármálaráðherra Ísraels. Viðbrögð hans og fleiri talsmanna síonistasamtaka varpa ljósi á það sem skiptir máli; Ísraelsstjórn á undir högg að sækja og árangur sniðgönguhreyfingarinnar á heimsvísu hefur skotið henni skelk í bringu.

Grein Yair Lapid er fullkomlega í anda síonista; Allar staðreyndir um árásarstríð þeirra, kúgun og landrán koma hvergi við sögu í grein hans.

SNIÐGÖNGUHREYFING
Umræðan um samþykkt meirihlutans í Reykjavík, um að borgin sniðgangi vörur frá Ísrael meðan hernám Ísraelsríkis á landsvæði Palestínumanna varir, tekur á sig ýmsar myndir.

Mikið ber á upphrópunum um að þetta sýni gyðingahatur. Jón Magnússon lögmaður og fyrrverandi þingmaður Sjálfstæðisflokksins skrifar „Óneitanlega er það dapurt að borgarstjórn Reykjavíkur skuli haldin slíku Gyðingahatri“ og Júlíus Hafstein, einnig framámaður úr Sjálfstæðisflokknum skrifar að borgarstjórnarmeirihlutinn hafi „farið af stað með Gyðing-haturs herferð eins og tíðkaðist í seinni heimstyrjöldinni“.
Aðrir, þ.á.m. Kjartan Magnússon borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins, sakar meirihlutann um tvískinnung og hræsni. Hann segir ennfremur að næsta skref hljóti að vera að samþykkja viðskiptabann á Kína sem einnig stundi mannréttindabrot.

Landránið á Vesturbakkanum og herkvíin um Gaza eru ólöglegar aðgerðir skv. alþjóðasáttmálum og því ber öllum ríkjum og opinberum aðilum aðildarríkja Sameinuðu þjóðanna að vinna gegn framferði ríkja sem brjóta alþjóðalög um mannréttindi og samskipti ríkja. 
Af ýmsum ástæðum hefur Ísrael getað haldið sinni ólöglegu stefnu til streitu. Sama hve langt þeir ganga þá halda BNA og mörg ríki Evrópu verndarhendi yfir þeim. Hvert sinn sem tillaga um að Öryggisráð SÞ beiti sér gegn stefnu Ísraels þá nýta BNA neitunarvald sitt.

Sniðgönguhreyfingin gegn framferði Ísraels er vaxandi víða um heim. Útbreiðsla sniðgöngunnar er farin að valda ráðamönnum í Ísrael áhyggjum og segir það nokkuð um árangurinn. Þessi sniðgönguhreyfing er grasrótarhreyfing og má sjá hve víðtæk og árangursrík hún er á heimasíðum s.s. http://www.bdsmovement.net

MÁLFLUTNINGUR SJÁLFSTÆÐISMANNA
Rökþrota stuðningsmenn ísraelsríkis grípa ætíð til upphrópana um „gyðingahatur“ þegar menn gagnrýna hernámið á Vesturbakkanum og umsátrið um Gaza. Þessi málflutningur er fáránlegur og eignar öllum gyðingum glæpi síonista í Ísraelsríki. Þetta er jafn fáránlegt og að kenna öllum múslimum um glæpi ISIS og öllum kristnum mönnum glæpi Breivik og annarra glæpamanna sem segjast vera kristnir.

Skrif Júlíusar Hafstein um að hér sé á ferðinni „gyðingahaturs herferð eins og tíðkaðist í seinni heimstyrjöldinni“ er ótrúlega heimskuleg. Gyðingahatur og ofsóknir gegn þeim trúflokki eru aldagamalt fyrirbrigði sem náði hámarki með skipulagðri útrýmingaherferð nasista í seinnni heimstyrjöldinni. Samlíking Júlíusar er því fáránleg og lýsir þekkingarleysi og getuleysi höfundarins til að hugsa rökrétt.

Hugmyndir Kjartans um að ef það eigi að fordæma mannréttindi einhverra þá verði allur pakkinn að fljóta með er bara hræsni. Auðvitað eiga allir mannréttindasinnar að fordæma öll brot gegn réttindum einstaklinga og þjóða. En aðstæður hverju sinni eru breytilegar og geta manna til að ná áhrifum mismunandi sökum þess.
Hreyfingin sem starfar að sniðgöngu gegn glæpum Ísraels vinnur samkvæmt hvatningu frá Palestínumönnum sjálfum. Þeir biðja um hjálp og þeir vita að sterk sniðgönguhreyfing hjálpar þeim í þeirra baráttu.

Í Ísrael er málfrelsi og frjáls fjölmiðlun þótt það fjari undan lýðræðinu undir stjórn Netanjahu. Þess vegna skilar það sér til landsmanna þegar almenningsálitið í heiminum er ekki tilbúið að samþykkja landránið og hernámið á Vesturbakkanum og umsátrið um Gaza.
Og það getur hægt og bítandi haft áhrif á stjórnvöld.

Andstaða gegn hernámi Kínverja á Tíbet getur ekki skilað sér með sama hætti og sniðgangan gegn Ísrael getur gert. Í Kína er alræði og engin frjáls fjölmiðlun né frjáls skoðanaskipti. Menn verða alltaf að velja sér stað og stund fyrir mannréttindabaráttuna . Ríkisstjórnir margra ríkja láta kínverska ráðamenn heyra af andúð sinni á framferði þeirra í mannréttindamálum. En almenningur hefur takmarkaðan vettvang til að beita sér.
Tal Kjartans um hræsni meirihlutans í borginni er því að mestu marklaust og er í raun tilkomið vegna þess að hann fylgir sömu stefnu og Bjarni Benidiktsson formaður flokksins hefur lýst með orðunum „það verður að taka tillit til hagsmuna Ísraels“. Kjartan er því bara málpípa fyrir mannréttindabrot.

Það er gaman að sjá gleðisvipinn á Sigmundi Davíð og Bjarna Ben þessa dagana. Þeir stíga fram sem hinir miklu stjórnvitringar sem nú hafa komið þjóðinni á braut mikilla framfara.
Ég vil auðvitað ekki spilla gleði þeirra. En það væri við hæfi að þeir sýndu pínulitla hógværð og segðu alla söguna.

Sagan kemur að vísu að hluta fram í þeim frumvörpum sem þeir leggja nú fyrir þingið til að koma haftalosuninni áleiðis.
Þar segir: „ Viðamestu breytingar á undanþáguheimildum föllnu fjármálafyrirtækjanna voru gerðar 12. mars 2012“ og „Enn fremur varð breytingin til þess að fallin fjármálafyrirtæki gátu ekki lengur flutt út endurheimtur frá innlendum aðilum í erlendum gjaldmiðlum, heldur þyrfti að leggja þær inn á reikninga hér á landi“. 

Nýlega hefur komið í ljós að tvífari Gunnars Braga utanríkisráðherra gengur laus. Tvífarinn, sem enn er ekki búið að bera kennsl á, kemur iðulega í ræðustól Alþingis og fjölmiðlaviðtöl og segir tóma vitleysu um ESB, ástandið í Úkraníu ofl. Svindlið hefur ekki uppgötvast fyrr þar sem Gunnar Bragi og tvífarinn eru svo nauðalíkir að nánustu samstarfsmenn hafa verið grandalausir. Ennfremur hefur það villt um fyrir flokksfélögum Gunnars Braga að hann hefur yfirleitt verið fámáll og hlédrægur og hefur því skort viðmið til að afhjúpa skúrkinn.

Gunnar Bragi, sem að jafnaði er heimakær í Skagafirðinum og selur pylsur, er að vonum sárlega svekktur yfir þessu og hefur misst af fjórum utanlandsferðum þegar tvífarinn hefur m.a. farið til Brussel og hitt bæði stækkunar- og sértilminnkunarstjóra Evrópusambandsins. Þykir Gunnari Braga þetta sérlega sárt „því ég hef sárasjaldan komið til útlanda“.

Nú liggur mikil vinna framundan til að reyna að greina á milli vitleysunnar sem tvífarinn hefur sagt og skrifað og stefnu hins raunverulega Gunnars Braga. En ljóst er að sú vinna verður erfið og flókin.

Forsætisráðherra hefur sagt að hann gruni að „tvífarinn sé krossfari úr háskólasamfélaginu“.

Aðrir hafa bent á að málfar tvífarans bendi ekki til þess að hann hafi mikla menntun að baki.

Takmarkalaus ósvífni tvífarans birtist t.d. í því að þegar Gunnar Bragi (sá ekta) lét sér vaxa skegg þá var svindlarinn farinn að skarta samskonar skeggi nær samstundis.

Það var frændi Gunnars Braga, Einar Sveinn Bragason (ESB), sem uppgötvaði svindlið þegar hann sat við hlið Gunnars heima hjá honum á Króknum og horfði á sjónvarpið. Frændinn fylltist grunsemdum þegar tvífarinn birtist í beinni útsendingu frá Alþingi en frumeintakið sat við hlið hans í sófanum. Gunnar Bragi sjálfur sýndi heins vegar engin viðbrögð og sagði seinna að hann „væri ekki svo vel að sér svona í tæknimálum“.

Árni Páll Árnason, formaður Samfylkingarinnar, sagði eftir afhjúpunina „nú fer ég loksins að fatta það sem var í gangi“.

Bjarni Benidiktsson, aukaformaður Sjálfstæðisflokksins, sagði að hann „þekkti Gunnar Braga að góðu einu“. Sagðist hann reyndar halda að Gervi Gunnar (GG) væri  sannur framsóknarmaður. „Svona geta engir nema framsóknarmenn talað“ sagði Bjarni um grínræðu GG um ESB.