Framfaraflokkur?

Þess var að vænta að flokkum fjölgaði í kreppunni. Einar Jónsson talsmaður flokksstofnenda segir að „þetta verði lýðræðissinnaður flokkur“. Jafnframt kemur fram að einn af stofnendum Framfaraflokksins er Sturla Jónsson leiðtogi trukkabílstjóra. Ekki þekki ég Sturlu en tvisvar hef ég heyrt hann tala á opinberum fundum. Og tvisvar hef ég heyrt hann segja að það eigi að ráðst inn í Alþingishúsið og sópa þingmönnum út á götu. Þessi aðgerð á ekkert skylt við lýðræði, og enginn hefur umboð til þess að ráðast með þessum hætti gegn þinginu. Miðað við þá kynnningu sem fram kemur í frétt Morgunblaðsins þá virðist hér vera í uppsiglingu flokkur lýðskrumara sem „ætlar að hlusta á fólkið í landinu og hjálpa fólkinu í landinu“. Nafnið innifelur stórt loforð - nú er bara að bíða eftir stefnuskrá Framfaraflokksins. 

Framfaraflokkurinn stofnaður á næstu dögum

Zniðught á Ízlandih

Það verður augljósara með hverjum degi að það eru þrjár  kreppur á Íslandi. Ein kreppan er bankakreppa, önnur er gjaldeyriskreppa og sú þriðja er stjórnmálakreppa.

Stjórnmálakreppan virðist vera sú afdrifaríkasta og ræður tilurð og útkomu banka- og gjaldeyriskreppunnar. Nú líta men til baka og geta séð hvernig leikur stjórnmálamanna við stjórn efnahagsmála hefur stýrt  þjóðinni að feigðarósi. Forysta Sjálfstæðisflokksins er sá hópur manna sem mestu hefur ráðið um stefnuna síðustu 20 árin. Allt sem hefur verið gert tilþess að koma okkur í klandur hefur verið undir leiðsögn þessa flokks. Og nú  þegar allt er komið í eina kreppuklessu þá er þessi forysta enn við stýrið. Zniðught á Ízlandi - je eggi skhilja?

Segðu það tvisvar!

Ég er að velta fyrir mér þeim orðum Björgólfs Guðmundssonar í Kastljósi gærkvöldsins að setning neyðarlaganna í byrjun október hafi haft afgerandi áhrif á gang mála. Þegar viðbrögð Evrópuríkja eru skoðuð þá virðist sem að beiting s.k. hryðjuverkalaga fari ekki svo mjög fyrir brjóstið á öðrum en Íslendingum. Orð Ingibjargar Sólrúnar á Stöð 2 í gær segja mér að eitthvað sé í gangi sem hefur ekki verið upplýst hér á landi - eins og svo marg annað. Getur það verið að neyðarlögin og orð Davíðs Oddssonar hafi verið stórfelld árás á grunngildi EES samningsins sem allt íslenska bankavafstrið erlendis byggði á? Árás sem ekki er hægt að una og hefur m.a. þau áhrif að Íslendingar komast hvorki lönd né strönd fyrr en að þessi mál eru leyst. Geir Haarde sagði að hann léti segja sér það tvisvar að menn tengdu lausn Icesavemálsins við fyrirgreiðslu IMF og annarra þjóða. Ég held að það sé búið að segja honum þetta tuttugu sinnum. En hann er ekki að hlusta. 

Truntan hnýtur

Prófessor Hannes Hólmsteinn Gissurarson er enn kominn til að skýra ástandið fyrir okkur ráðvilltum Íslendingum. Nýjasta afrek prófessorsins birtist í Fréttablaðinu 31.okt. Þar skimar hann um víðan völl til að finna skýringar og sökudólga. Prófessor Hannes finnur fast land á Bessastöðum og eignarhaldi fjölmiðla. Hann kemst ekki lengra, fortíðin er honum lokuð bók. Einkar hentugt fyrir þá sem vilja klippa og líma „veruleikann“ eftir eigin geðþótta svo að myndin sem birtist hniki ekki trúnni. Heimsmyndin, blind trúin á auðhyggjuna, má ekki raskast. Prófessorinn skrifar: „Sá gæðingur, sem kapítalisminn getur verið beislaður, breyttist í ótemju“. Truntan hnýtur, knapinn af baki, en enn skal talað um gæðing. Sá hrossabóndi sem þekkir ekki gæðing frá truntu og neitar að taka mark á staðeyndum, verður aldrei hátt skrifaður. Hann verður í besta falli tilefni til góðlátlegs aðhláturs. Trunta auðhyggjunnar hefur hvað eftir annað tekið kollsteypur. Sú sem við eigum nú að súpa seiðið af er djúp. En hún er engin nýjung og skýringar truntusérfræðinga duga skammt og nýtast ekki við endurreisnina. Oftrú á auðmagnið og einkaframtakið undir merkjum Sjálfstæðisflokksins leiddi þjóðina fram á hengibrún. Ef hið „nýja Ísland“ á að standa undir nafni þá verður að ýta frjálshyggjunni út af borðinu. „Fólk í fyrirrúmi“ er misnotað slagorð – bæði af fyrirtækjum og stjórnmálaflokkum. Reynum að gefa því raunverulegt inntak. Fólkið – það erum við. (Myndin er eftir Tryggva Magnússon sem teiknaði fyrir gamla Spegilinn)

Eflum félagshyggjuna

Það kemur betur og betur í ljós að íslenska þjóðin hefur verið í mjög kostnaðarsamri kennslustund. Hinn endanlegi kostnaður er ekki kominn fram. Nú vitum við öll hverju óheft gróðasókn skilar okkur. Gróðafíkn tiltölulega fárra einstaklinga líktist mikilli flugeldasýningu – henni lauk með hvelli og þegar reykurinn er farinn frá þá kemur reikningurinn af himnum ofan og hafnar í kjöltu þjóðarinnar. Trúboðar frjálshyggjunnar hafa verið fyrirferðamiklir undanfarna þrjá áratugi. Þeir töldu að þeirra stefna hefði endanlega sigrað og að sigur þeirra á félagshyggjunni væri bara tímaspursmál. Nú hikstar vél kapitalsimans hressilega, hjólin við að stöðvast og gífurlegt tap blasir við þjóðum og einstaklingum. Það hlýtur því að vera fróðlegt að rýna í það sem nú kemur úr penna eins helsta talsmanns kapitalismans á Íslandi, hinn eina og sanna Hannes Hólmstein Gissurarson.

HHG skrifar grein í Fréttablaðið 17. okt. s.l., þar líkt og í opnuviðtali í Morgunblaðinu 3. okt. stendur hann óhaggaður og ver frjálshyggjuna: „Við frjáls viðskipti á alþjóðavettvangi, harða samkeppni fyrirtækja og séreign á framleiðslutækjum skapast mestu verðmætin“ (HHG Fréttabl. 17.10) Hannes vill með þessum orðum útskýra grunnþætti mála og orsakasamhengi fyrir fólkinu sem nú bíður dómsins: Hvað verður um eignir okkar?, hversu há verður verðbólgan?, held ég vinnunni? Lýsing HHG er áferðarfalleg en ekki sönn. Hvar er græðgin í þessari lýsingu? Hin brjálæðislega sókn í meiri og meiri gróða sem að lokum hefur skilað okkur hruni.

Frjálshyggjuævintýrið hefur verið innleitt í áföngum. Greinilegir áfangar á leiðinn til núverandi ástands er einkavæðingin, sameign gerð að séreign. Síðan frjáls viðskipti um allan heim undir eftirliti lamaðra eftirlitsstofnana og hér heima með Seðlabanka undir pólitískri stjórn. Það sýnir alvöru íslenskra stjórnmálamannanna sem hafa verið í fararbroddi á valdatíma Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkanna að yfir-seðlabankastjórar skuli ætíð vera stjórnmálamenn með enga sérmenntun á sviði efnahagsmála. Hörð samkeppni sem á samkvæmt kenningunni að skila hagræði setur þjóðina nánast á hausinn. Samkeppnin var á stundum eingöngu slagurinn milli hópa með bakland í stjórnarflokkunum um það hver fengi að gleypa tiltekin fyrirtæki og banka.

HHG segir okkur að rætur lánsfjárkreppunnar 2008 sé að leita í Hvíta húsinu. Nánar í einhverskonar misskilinni félagshyggju hjá ríkisstjórn Clintons. Ef málið væri jafn einfalt og HHG vill telja okkur trú um þá væri ekki frekari ástæða til þess að rýna í hans stefnu. HHG skrifar: „Að frumkvæði Robertu Achtenberg, sem var aðstoðarráðherra í stjórn Clintons forseta um miðjan tíunda áratug, var lánastofnunum bannað að mismuna minnihlutahópum (til dæmis að lána hlutfallslega meira til hvítra manna en svartra), og skipti þá greiðslugeta litlu máli. Afleiðingin var, að eignasöfn banka fylltust af undirmálslánum, og hver hætti loks að treysta öðrum. 
Kapítalismi hvílir á trausti“. Ekki svo flókið að því að virðist.En eiga þessar upplýsingar að segja okkur að kapitalismi HHG sé í lagi bara ef menn gera ekki vitleysur? En hvað með allar hinar kreppurnar? Þær eru eins og allir vita fastur liður í hagskerfi kapitalismans. Misdjúpar en búa allar yfir eyðingarmætti. Og allar eiga þær upptök í kerfinu sjálfu.

HHG skrifaði grein í Morgunblaðið þar sem hann lagði sig allan fram við að skýra út að kapitalismi sé ekki það sama og kapitailsti. Hann er að halda því fram að kapitalisminn sé glæislegt kerfi en eins sé og brennivínið að því leiti að það eru ofneytendur sem koma óorðinu á. Með svipaðri röksemdafærslu má segja að Sovétkommúnisminn hafi verið mikil himnasending – en Stalín hafi skemmt kerfið. Það er skv. þessu rétt að rassskella Jón Ásgeir, Björgólfana og örfáa aðra. Þá er búið að refsa kapitalistunum er kerfið skal standa skv. kenningu HHG. Og þá eigum við bara að bíða eftir næstu kreppu! Því þótt margvíslega lagfæringar verða gerða á peningakerfinu þá segir saga síðustu 200 ára að það sem fer upp mun koma niður. Þetta er saga kapitalismans.

Mótmælin 18. október

Ég set hér til fróðleiks mynd sem ég tók á mótmælafundinum á Austurvelli 18. október. Ríkisútvarpið hafði það eftir lögreglunni að um 500 manns hafi verið á staðnum. BBC sagði 2000. Ég tel að menn geti sjálfir séð að tala lögreglunnar er röng. Myndbandið er rúmar 8 mínútur.

NBI- Nú Bölva Íslendingar eða No Bloody Icelanders

Er sá skaði sem þjóðin stendur frammi fyrir ekki nægilega mikill?  Þarf að ganga af tungunni dauðir líka?  Hver á þessa hugmynd? Burt með hann!!NBI getur líka þýtt No Bloody Icelanders og má setja upp á krám í landi hennar hátignar.

Landsbankinn verður NBI hf.

Hvað gerir Sjónvarpið?

Nú hefur þjóðfélagið verið á öðrum endanum í tæpan mánuð. Hér starfar öflugur miðill sem nefnist Ríkisútvarp ohf og ein deild þess heitir Sjónvarpið. Í lögum um þetta ohf segir að fyrirtækinu beri:  „Að veita almenna fræðslu og gera dagskrárþætti er snerta málefni lands og þjóðar sérstaklega og með þeim hætti tryggja hlutlæga upplýsingagjöf um íslenskt samfélag“. Hvers vegna hefur Sjónvarpið ekki enn komið upp þjóðarvettvangi í sjónvarpssal þar sem almenningur, sérfræðingar og stjórnmálamenn sitja augliti til auglitis og ræða málin - daglega? Þetta tíðkast meðal allra lýðræðisþjóða. Nú hefur það borist út að hópur einstaklinga ætlar að leigja Iðnó til þess að setja upp þennan þjóðarvettvang. En Sjónvarpið sýnir bara sömu andlitin í Silfri Egils, stúdíó-dillibossasýningar og erlent léttmeti.

Klúður á klúður ofan!

Nú vitum við hvað Árni Matt sagði við Darling. Við sáum Davíð brillera í Kastljósi og nú vitum við hvað fundur Björgvins viðskiptaráðherra með Darling 2. sept. snérist um.  Nú vitum við líka að Björgólfur telur að atlagan að Glitni (sem Davíð stjórnaði) var gerð án þess að hugsa um afleiðingarnar. Það vantaði aðeins viku til að klára málin. Og það voru a.m.k. 15 dagar til stefnu! Glitnir var tappinn sem var tekin úr án þess að þessir amatörar hugsuðu um afleiðingarnar. Það sýnir alvöruleysi stjórnmálamannanna að alltaf skulu vera settir afdankaðir stjórnmálamenn í sæti seðlabankastjóra. Er einhver búinn að gleyma Finni Ingólfs? Og svo þegar á reynir á þá á Seðlabankinn að vera hið trausta bjarg sem stendur gegnum þykkt og þunnt. En hvað hafa frjálshyggjuamatörarnir gert? Sett hann í hendur manna sem kunnu ekki til verka.

Kastljósviðtal Sigmars við Geir forsætisráðherra leiddi í ljós að Geir tekur ekki í mál að víkja Davíð úr stól seðlabankastjóra. Mikill meirihluti Íslendinga er búinn að missa trúna á stjórn Seðlabankans. Útlendir sérfræðingar telja að stórfelld mistök hafa verið gerð undir stjórn Davíðs. Það blasa við mistök og klúður. Hver ber ábyrgðina? Geir veit sem er að hann er jafn sekur Davíð. Þeir stjórnuðu upphafinu með einkavæðingunni sem var eitt stórt slys eins og það var útfært. Geir ætlar að sitja áfram og þess vegna getur hann ekki stuggað við Davíð.

Hengjum bakarann fyrst og smiðinn svo

Í skrifum margra einstaklinga sem tjá sig á blogginu og víðar hefur birst mikil andúð á múslimum. Þeir eru taldir óalandi og óferjandi sökum þess að þeir eiga sér trúbræður sem hafa staðið fyrir hryðjuverkim á alþjóðavettvangi. Nýjasta dæmið hér á landi er umræðan sem varð þegar var verið að undirbúa komu palestínsku flóttamannanna til Akraness.  Nú geta menn sett sig í spor hins venjulega múslima sem á ekkert sameiginlegt með hryðjuverkamönnum nema trú eða þjóðerni.

Bresk stjórnvöld hafa beitt lögum um hryðjuverkastarfsemi gegn íslenskum aðilum. Danskir kaupmenn hafa gert Íslendinga brottræka úr verslunum og jafnvel klippt sundur lögleg og fullgild kreditkort þeirra. Breskur kvenmaður neitar að leigja í sama húsi og Íslendingur og fleiri sögur hafa borist um misgjörðir gegn löndum okkar. Það er ekki nema örlítið brot Íslendinga sem hefur stundað þau viðskipti sem hafa leitt þessa óáran yfir okkur. En illa upplýst og þröngsýnt fólk á Íslandi og um allan heiminn er alltaf eins. Því er tamt að beina reiði sinni gegn röngum aðila. Sumir þekkja ekki bakara frá smið.