Er Hrekkjalómafélagið enn til?

Frægt var þegar Hrekkjalómafélagið í Eyjum var upp á sitt besta að þeir gerðu mörgum sakleysingjum grikk. Stóri hrekkurinn þeirra var auðvitað þegar þeir komu Árna Johnsen aftur á þing. Nýjast hrekkurinn hefur greinilega mistekist því Davíð neitar að taka þátt í gríninu. Nú er að bíða og sjá hvað þeir láta sér detta í hug næst.

Davíð svaf á hugmynd um framboð

Kastljós á Seðlabankaskýrslu

Í skýrslu Seðlabankans sem birt var 26. apríl 2008 stendur skrifað:
„fyrir ári var niðurstaða greiningar Seðlabanka Íslands sú að fjármálakerfið væri í meginatriðum traust. Sú niðurstaða er óbreytt. Ársreikningar íslenskra fjármálafyrirtækja fyrir árið 2007, sérstaklega þriggja stærstu bankanna, sýna enn sem fyrr að þeir eru þróttmiklir.“
Ennfremur:
„Á heildina litið er niðurstaða Seðlabankans enn sú að fjármálakerfið sé í meginatriðum traust. Íslenska bankakerfið uppfyllir kröfur sem gerðar eru til þess og stenst álagspróf sem Fjármálaeftirlitið og Seðlabankinn hafa gert.“

Hvernig rímar þetta við yfirlýsingar Davíðs til ríkisstjórnarinnar sem hann sagði frá í Kastljósinu?
Hvaða sirkus er þetta sem þjóðin hefur fengið yfir sig?

Mogginn með morgunkaffinu

Það er ekki á hverjum degi sem ég les blaðagrein þar sem ég get samsinnt næstum hverju einasta  orði.

Þetta gerðist þó í morgun þegar ég las moggann minn. Greinina skrifaði Gauti Kristmannsson og hún ber titilinn „Norsk nýlenda eða Kúba norðursins“.

Hér er smá úrdráttur:

„þrátt fyrir að þjóðin er búin að reka eina vanhæfa ríkisstjórn virðist allt eiga að sitja fast í samskiptum okkar við önnur lönd, allt á að sitja fast hvað stærsta efnahagslega vandamálið snertir, gjaldmiðilinn; nema hvað lukkuriddarar íslensks »sjálfstæðis« til hægri og vinstri stinga nú upp á því, í anda hinna ábyrgðarlausu bisnessmanna sem hirða vildu hagnað án eigin framlags, að taka upp annan gjaldmiðil, »einhliða« eins og hægrimennirnir segja, norska krónu vilja sumir til vinstri og viðurkenna báðir hópar vandann þar með.

Þannig viðhalda menn þeirri sjúklegu frestunaráráttu sem hrjáð hefur íslenska pólitík andspænis einu raunverulegu lausninni í gjaldmiðilsmálum Íslendinga, en hún felst í því að ganga í Evrópusambandið og taka upp evruna þegar við höfum tekið til hér heima. Þetta er þeim mun alvarlegra fyrir þá sök að íslenska krónan hefur kverkatak á íslenskum almenningi og hefur lengi gert. Þetta á jafnt við um þenslutíma og niðursveiflur síðustu áratuga. Á þenslutímum hefur gengi krónunnar kannski verið hagstætt, of hagstætt eins og við vitum núna, á sama tíma hefur verðtryggð verðbólga séð um að skuldir landsmanna vaxi með góðærinu. Í niðursveiflu sér gengisfelld verðbólgan um að skuldirnar haldi sínu og gott betur, skríllinn skal borga hvernig sem efnahagsstjórnin er.

Lýðskrumarar krónunnar kölluðu það sveigjanleika og kalla það sumir enn. Þetta er öllum ljóst, það er einnig öllum ljóst að vaxtastig og vöruverð hér á landi er alltaf miklu hærra en annars staðar í Evrópu vegna þess eins að við stöndum utan ESB og evrusamstarfsins. Gjaldeyriskreppan á rætur að rekja til þess að traust á íslenskum stjórnvöldum og bankamönnum er minna en ekkert, en er það eðlilegt að skuldaklafinn á íslenskum almenningi sé enn þyngri vegna þessara amatöra sem gert hafa landið að einu þeirra skuldsetnustu í heimi? En íslenskir hægri- og vinstrimenn vilja greinilega umfram allt að íslenskur almenningur búi annaðhvort í norskri nýlendu eða Kúbu norðursins. Halda menn virkilega að Íslendingar fái einhvern í stjórn norska seðlabankans, að Norðmenn taki sérstaklega tillit til vanda í íslensku efnahagslífi við vaxtaákvarðanir? Eru Norðmenn ekki helsta samkeppnisþjóð Íslendinga í sjávarútvegi?

Tugir virtra hagfræðinga hafa bent á þá áhættu sem því fylgir að taka einhliða upp annan gjaldmiðil, enginn lánveitandi til þrautavara, engin trygging sé gegn því að gert verði áhlaup á þessi hrófatildur sem við köllum banka, og samt eru þau öfl sem mesta sök eiga á því að efnahagur landsins hrundi að berjast fyrir slíkri upptöku, eins og það sé réttlætanlegt að taka slíka áhættu á baki íslensks almennings. Það er eins og þessa menn dreymi um að gera Ísland að einangraðri Kúbu norðursins, sjálfstæðri í orði en betlara á borði.

Aðild að ESB og evrusamstarf eru vitaskuld engar »töfralausnir« eins og margtuggið hefur verið, en það eru hinar lausnirnar áreiðanlega ekki heldur; það er hins vegar fullkomið ábyrgðarleysi af hálfu allra stjórnmálamanna í þessu landi að senda ekki samninganefnd til Brussel til að reyna ná viðunandi samningi; það vita allir að þjóðin fær að hafa síðasta orðið og þá ætti deilum að ljúka. Verði draumar misviturra stjórnmálamanna að gera Ísland að norskri nýlendu eða Kúbu norðursins ofan á er víst að um málið verður deilt aftur á bak og áfram, eða að minnsta kosti fram að næsta hruni.“

Eftir þennan lestur lendi ég á annari grein eftir tvo unga félaga Vinstri grænna:

„Það er algengur misskilningur, mýta, sem vissir stjórnmálamenn ýta undir að aðildarviðræður við ESB séu eins og mátunarklefi sem hægt er að máta flíkur í og skila svo ef þær passa ekki. ESB er öllu heldur eins og önugur klæðskeri sem saumar aðeins föt í einu sniði. ESB tekur ekki tillit til aðstæðna eða hagsmuna þjóða. Frá bæjardyrum ESB séð eru engir hagsmunir þjóða, bara hagsmunir ESB.“

Hér stemmir hvorugt; að „vissir“ stjórnmálamenn lýsi aðildarviðræðum sem mátunarklefa og að ESB sé „eins og önugur klæðskeri“. Hið rétta er að margir hafa talað um að kostir og gallar aðildar komi best fram í beinum aðildarviðræðum og að það hefur sýnt sig að það er tekið tilliti til ýmissa séraðstæðna þjóða.

Grín og glens hjá Jóni Magnússyni

Ég kynntist Jóni Magnússyni alþingismanni þegar við unnum saman sumarlangt í Áburðarverksmiðjunni.

Úr og í vinnu ferðuðumst við í „boddíbíl“ sem Bogi bílstjóri stýrði af miklu öryggi. Jón var var skemmtilegur ferðafélagi og gallharður sjálfstæðismaður, það fengu allir að heyra sem ferðuðust í boddíinu milli Gufuness og bæjarins. Jón yfirgaf síðar Flokkinn en hefur nú ratað aftur heim og er það vel. Það gleður mig að á sínum útlegðarárum hefur Jón ekki glatað kímnigáfunni sem einkenndi hann þegar hann var ungur í Áburðarverksmiðjunni.

Hann skrifaði grein í Fréttablaðið í dag, 24. febrúar, og fer mikinn í gríni og glensi:

„greini ég það nú“ skrifar Jón „þegar vinstri menn boða aukna þjóðnýtingu, aukna skattheimtu og upplausn ríkir í þjóðfélaginu, að þá beri brýna nauðsyn til að við sem hægra megin erum í stjórnmálum sameinumst um að styrkja Sjálfstæðisflokkinn sem brjóstvörn frjálsrar atvinnustarfsemi, lýðræðis og allsherjarreglu í landinu.“

Jón veit, eins og alþjóð, að þjóðnýting allra tíma fer nú fram í boði Sjálfstæðisflokksins og upplausnin sömuleiðis. Best tekst Jóni þó upp í glensinu þegar hann lýsir Flokknum sem brjóstvörn alls þess sem stefna hans undanfarin 18 ár hefur lagt í rúst. Ég vona að grín-öfugmæli Jóns misskiljist ekki, að enginn taki þau alvarlega og haldi að Jóni sé alvara.

Alltaf gaman hjá Hannesi

Það er fróðlegt og  skemmtilegt að lesa greinar eftir prófessor Hannes Hólmstein Gissurarson.  Fréttablaðið birtir í dag (20. febrúar) enn eina grein hans um uppáhaldsefni  hans: forseta vorn, fjölmiðlafrumvarpið og Baugsmiðla. Hér er skýring Hannesar  á óförum Íslendinga sem leiddi til hins hrikalega efnahagshruns: „Átökin umfjölmiðlalögin 2004 mörkuðu tímamót. Eftir þetta töldu auðjöfrar sér alla vegi færa. Þeir eignuðust flesta fjölmiðla. Forsetinn gerðist klappstýra þeirra og  veislustjóri. Allir vita, hvernig þeirri ferð lauk.“

Sökudólgarnir eru hér  skilmerkilega skráðir og skilgreindir.

En svo verður manni á  að flétta upp í gömlu viðtali við Hannes (sept. 2007)  og þá er öðrum eignaður „heiðurinn“ af  ferðinni sem „allir vita hvernig lauk“. 

Þar stendur orðrétt haft  eftir prófessor Hannesi : „Og ég kemst að þeirri niðurstöðu að íslenska  efnahagsundrið eigi sér alveg eðlilegar skýringar. Og þessar skýringar eru  fólgnar í því að það sem við gerðum að við virkjuðum fjármagn sem áður lá  dautt.Við gerðum það á tveimur sviðum. Í fyrsta lagi voru fiskistofnarnir  verðlausir áður fyrr. Þeir voru óframseljanlegir, óveðhæfir, óseljanlegir.  Síðan er kvótum úthlutað og þá verður til fjármagn þarna. Hitt atriðið var að  ríkisfyrirtækin, þau láu einmitt dauð. Þetta var fjármagn sem var óframseljanlegt,  óveðhæft, óskráð. Enginn átti, enginn bar ábyrgð á. Fyrirtækin voru seld og þá  verður skyndilega til fjármagn. Þannig að af þessum tveimur ástæðum, bæði  kvótakerfið og einkavæðingin, þá varð til fjármagn sem ekki var til  áður.“...„Þannig að á Íslandi hefur verið síðustu 16 árin að myndast gífurlegt  fjármagn, og svo fóru bara víkingarnir með þetta fjármagn út.“

Og áfram: . Hugsið  ykkur, bankakerfið hefur á milli sjö og tífaldast á svona, þessum fjórum fimm  árum. Og hugsið ykkur hvað það væri nú gaman ef við bara héldum áfram og gæfum  í.“

Nú verð ég aðeins að klóra mér í höfðinu og kanna hvort það sé einn og sami maðurinn sem skrifar undir þessu  nafni. Það er nefnilega þekkt fyrirbrigði að menn hafa stolist í texta  annarra og skráð undir sínu nafni. Og hlotið dóma fyrir.

En hér er ekkert slíkt á ferð, þetta er allt eftir Hannes Hólmstein.

Maðurinn  sem eignar sér  („það sem við gerðum“) heiðurinn af íslenska efnahagsundrinu hefur nú afsalað  sér heiðrinum og tilnefnir forsetann sem sökudólg „Ólafur Ragnar var nátengdur Baugsfeðgum“ og er að sögn prófessorsins  upphafsmaður  „ferðarinnar“  með því að neita að undirrita fjölmiðlalögin.

Og nú er það ekki neinn heiður að hafa átt upptökin, nú er það glæpur.

Hvað eiga  menn að gera þegar aðal hugmyndafræðingur Skussaflokksins býður upp á svona  skrif?  Sjálfur segir hann í  upphafi greinar sinnar í dag:

„Íslands óhamingju verður allt að vopni“. Ég tek  undir þessi orð hans.

Vítamínsprauta í Skussaflokkinn

Það er eins og að Skussaflokkurinn (Dulnefni: Sjálfstæðisflokkurinn) hafi fengið vítamínsprautu eftir að þeir  breyttust í stjórnarandstöðuflokk. Mér sýnist á öllu að þetta þurfi að vera langur vítamínkúr, einhver ár, svo að þetta virki á staðnaðan valdaflokk. 

Óska skýringa á grein Eiðs

Beðið eftir Dodot

Það er til fólk á Íslandi sem fylgir stefnu sem kallast DODOismi. Sumir áhangenda DODO-ismanns eru jafnframt fórnarlömb stefnunnar. Það er skrítið en skiljanlegt.

Í þeirra augum er persónan sem er bakhjarl stefnunnar, sjálfur DODO, í tölu guða. Líkt og ýmsir fornir guðir gengur DODOguðinn um meðal manna og vinnur sín verk.DODOisminn er, eins og ýmsar aðrar stefnur, arfavitlaus. Sérstaklega þegar honum er beitt til stjórnunar á efnahagsmálum.

Lítum á nokkrar staðreyndir úr sögu DODOismanns. Staðreyndir sem sýna hversu skaðlegur hann er. Og í því ljósi má velta því fyrir sér hvernig standi á vinsældum DODO.

DODO var forsætisráðherra og stóð fyrir því að stærstu framkvæmdir íslandssögunnar fóru af stað um leið og hann einka(vina)væddi banka landsins. Samtímis þessu voru gerðar breytingar á húsnæðislánamarkaði sem leiddu til sprengingar á því sviði. Ofan á allt þetta skellti hann skattalækkunum og lagði niður Þjóðhagsstofnun. Einar og sér eru allar þessar aðgerðir umdeilanlegar, en þegar allt er gert samtímis er þetta efnahagslegt Harakiri.

Með þessum aðgerðum var búið að sá þeim fræum sem síðar leiddu til þess að kreppan sem nú hrjáir hið kapitaliska hagkerfi varð algjör katastrófa á Íslandi. 

DODO hlustaði ekki á gagnrýni og flokkur hans gekk til næstu kosninga undir slagorðum um efnahagslegan stöðugleika. 

Þótt DODO hætti sjálfur sem formaður DODOflokksins þá skipaði hann sjálfan sig í lykilembætti við stjórnun efnahagsmála. Hann gerðist pólitískur seðlabankastjóri.

Svo þegar allt spilverk DODOismanns hrundi yfir hausinn á þjóðinni þá neitar DODO og flokkur hans að bera nokkra ábyrgð á ástandinu. Þetta er eitt af einkennum DODOismanns; að þykjast bera hag þjóðarinnar fyrir brjósti, en hefur í raun aðeins eigin hagsmuni að leiðarljósi. Og nú bíður þjóðin eftir að DODO hætti sem bankastjóri

Ein djöfulleg áætlun

Afstaða Obama

Obama, forseti Bandaríkjanna, hefur tekið eindregna afstöðu með Ísraelsstjórn í baráttu hennar til að fyrirbyggja uppbyggingu ríkis þar sem Palestínumenn geta átt heima í friði og farsæld. Obama lýsti afstöðu sinni til morðæðis Ísraelshers á Gaza þannig: „ef eldflaugar lentu á þeim stað þar sem dætur mínar tvær sofa þá myndi ég leggja allt í sölurnar til að stöðva þá atburðarás“ Obama kýs vísvitandi að ræða ekki orsakir þess að flugskeyti gætu lent á svefnherbergi dætranna.

Þetta er sama röksemdafærslan og lögfræðingurinn Dershowitz notaði í Mbl.viðtali 4.4. 08: „Hvað myndu Reykvíkingar gera ef Grænlendingar byrjuðu að skjóta eldflaugum og fela sig bak við almenna borgara. Þið mynduð ekki líða slíkt“

Báðir setja upp einfeldningslega mynd af atburðunum til þess að geta réttlætt morðæði Ísraelshers. Stjórnir Bandaríkjanna og Ísraela kalla andstöðuhópa í Palestínu hryðjuverkamenn og þar með er málið útrætt. Þá er komið skotleyfi á þá og allt sem er í nágrenninu. Þar með talin 410 börn, mörg þeirra í svefni líkt og dætur Obama í hinni ímynduðu árás hans.

Ef það á reyna að ræða ýktan málabúnað Dershowitz þá verður fyrst að athuga hvers vegna Grænlendingar tækju upp á því að skjóta eldflaugum á okkur í Reykjavík. Ekki eru Grænlendingar haldnir illum öndum og hefja árásir skýringalaust. Ef það kæmi hinsvegar í ljós að Reykvíkingar hefðu í 60 ár kúgað Grænlendinga, svipt þá mannréttindum, stolið landi þeirra og myrt þúsundir – þá væri komin skýring á þessu hátterni þeirra.

Obama gæti hinsvegar tekið uppá því að segja að Reykvíkingar hefðu allan rétt til þess að gera loftárásir á innikróaða Grænlendinga og myrða þá að vild. Slík er vitleysan.

Allt með ráðum gert

Forystumenn Ísraela hafa það í hendi sér að semja frið. Þeir stjórna atburðarásinni. Til þess að skilja ástandið þá verða menn að gera sér grein fyrir þeirri ógnvænlegu staðreynd er að þetta er allt með ráðum gert. Og hefur aðeins einn tilgang. Allt sem er ákveðið af stjórnum Ísrael miðar að því að hreinsa svæðið af óæskilegu fólki, með öðrum orðum: þjóðernishreinsanir. Allt friðarhjalið miðar að þessu sama takmarki. Að halda eitthvað annað er blekking.Ísraelsstjórnir vinna að því að gera lífið að slíku helvíti fyrir Palestínumenn að þeir hrökklist burt. Svo þegar þær fá andsvör við ofbeldinu eru þau notuð til að réttlæta enn harðari aðgerðir. Enn frekara helvíti. Þetta er liður í djöfulleguri áætlun um útrýmingu heillar þjóðar.

Þessi áætlun blasir við og birtist með margvíslegum hætti:

-Þeir hafa sent 450,000 Ísraela til ólöglegrar búsetu á hernumdum Vesturbakkanum.

- Þeir hafa byggt þar upp vegi sem er eingöngu fyrir landræningjana, vegakerfi sem sker byggðir Palestínumanna sundur og gerir þeim lífið óbærilegt.

- Þeir takmarka grimmilega ferðafrelsi Palestíumanna með ólöglegum varðstöðvum.

- Þeir hafa reist múr sem hindrar bændur í bústörfum, sker í sundur þorp og bæi og drepur niður allt eðlilegt líf.

- Þeir drepa 400 börn og 900 fullorðna fyrir opnum tjöldum. Og þeir segja að enginn geti sagt þeim fyrir verkum. Heimurinn skal vita að engir alþjóðasáttmálar geta verndað Palestínumenn.

Þetta er ótrúleg upptalning en ekki nýuppgötvað leyndarmál. Hér er bara dreginn saman listi yfir aðgerðið ríkisstjórnar sem á sæti í SÞ! Og er talin til lýðræðisríkja – og nýtur sérstakrar velvildar vestrænna ríkisstjórna! Seint yrðu aðrar ríkisstjórnir sem framfylgja ofangreindri stefnu teknar alvarlega í friðarviðræðum.

Gazaglæpurinn

Þjóðir sem hafa aðgang að góðum fréttaveitum fylgdust agndofa með framferði ísraelska hersins á Gazaströndinni. Á einum og sama deginum vörpuðu þeir sprengjum á 3 spítala, tvær birgðastöðvar fyrir lyf og mat og tvo skóla. Þeir sprengdu upp 20 skrifstofur SÞ!

Daginn sem þeir snéru landhernum heimleiðis notuðu Ísraelar jarðýtur til að jafna hús margra fjölskyldna við jörðu. Þessi aðgerð hafði engan hernaðarlegan tilgang. Hún var eingöngu til þess að sýna Palestínumönnum hver ræður og á hvers skilmálum þeir búa í sínu forna landi.

Það getur verið erfitt fyrir Íslendinga að skilja þennan glæpsamlega ofsa sem birtist í þessum árásum, engu er eirt. Börn drepin í hundraðatali, 5,500 særðir, margir örkumla eftir nýjar tegundir bandarískra vopna sem árásarherinn beitir ásamt fosfórsprengjum sem kvelja fórnarlömbin með hryllilegum hætti.

Hvaða fólk er þetta sem ræðst gegn vopnlausri þjóð innilokaðri mánuðum saman í örbirgð og skorti? Svipt öllum mannréttindum, eini rétturinn sem hernámsliðið skammtar fólkinu er að svelta og deyja.

Lokaorð þessarar greinar fæ ég að láni úr grein sem Auðólfur Gunnarsson læknir birti í Mbl. fyrir skömmu:„Íslendingar eru lítil þjóð sem byggir tilvist sína á lýðræði og mannréttindum. Henni ber því að láta rödd sína heyrast, hvar og hvenær sem það getur orðið að liði til að stöðva blóðbað og mannréttindabrot eins og þau, sem nú eiga sér stað á Gaza. Annars erum við öll samsek. Var það ekki okkar maður Jón Sigurðsson sem sagði: „Gjör rétt, þol ei órétt.“

Slítum stjórnmálasambandi við Ísrael.

Myndin sem fylgir þessari grein sýnir eitt fórnarlamba Ísraelshers á Gaza. 

Ruðningsíþróttir

Nú keyrði um þverbak - íþróttirnar ryðja burt beinni útsendingu þar sem ný ríkisstjórn landsins er kynnt! Þvílíkt virðingaleysi! Það er byrjað með litlum glugga sem truflar athyglina og svo er fréttaútsendingin stöðvuð.

17. júní 2008 skrifaði ég eftirfarandi á bloggsíðuna mína:

„Það hefur oft verið rætt opinberlega að RÚV ætti að koma sér upp sérstakri íþróttarás í stað þess að láta íþróttirnar sífellt ryðja venjulegri dagskrá af skjánum. Ég held að þessi umræða sé ekki í réttum farvegi. Það er nefnilega staðreynd að RÚV er löngu orðin að íþróttarás. Ekkert sjónvarpsefni nýtur sama forgangs og þegar íþróttir eru annarsvegar virðist aldrei skorta peninga. Á hvaða sviðum keppir RÚV við Stöð 2? Aðalslagurinn hefur staðið um Formúluna og enska boltann!“

Hvað eru menn í Efstaleiti að hugsa? 

 

Slá skjaldborg um heimilin

Gargandi snilld

Mikið er ég heppinn að vera ekki í Sjálfstæðisflokknum. Sem flokkslimur þyrfti ég að sitja undir skýringum Geirs Hilmars Haarde á orsökum stjórnarslita ofl. bullorða sem úr munni hans hrjóta. T.d. það að hatur á einum manni liggi að baki afstöðu Samfylkingarinnar. Og fleiri snilldarskilgreiningar: „ fólk þarf að losa sig við fordóma gegn nýtingu orkuauðlinda“ - „það þýðir ekki að vera á móti skurðgröfum og jarðýtum af pólitískum ástæðum“. Er þetta sú hugmynd sem hann hefur um baráttu náttúruverndarsinna? Ég spyr: er þetta sami maður og fór með næstbestu gellunni af ballinu - sú sem gerði sama gang? Var þessi maður forsætisráðherra Íslands? Svo segir hann: „það er fjarri því að ástandið sé eins ömurlegt og sumir hafa haldið fram“. Maðurinn sem lét segja sér það tvisvar að við værum í djúpum skít vegna Icesave reikninganna.  Skynsamir flokksmenn Geirs hljóta að roðna pínulítið þegar svona skýringar eru bornar á borð.

Ég óska Geir alls hins besta og vona innilega að hann komi heill frá baráttunni við illvígan sjúkdóm.